Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής, Παρατηρητής της Θράκης

κ. Παντελεήμων, Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής

«Δεν εκπλήσσομαι γιατί ο Γιώργος έγραψε βιβλία, το περίμενα»

«Ήθελα να καταθέσω σε όλους, που είναι σήμερα εδώ, τη χαρά μου και τη συγκίνησή μου. Αισθάνομαι πολύ όμορφα που είμαι εδώ. Όταν έμπαινα  σε αυτό το ωραίο καφέ, κάποιος είπε «καλά ο Δεσπότης τι δουλειά έχει εδώ» και μου αρέσει αυτό, γιατί σπάσαμε τα καθιερωμένα, τα τυπικά γιατί ουσιαστικά είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι.

Χάρηκα, γιατί σήμερα είδα τον Γιώργο και μέσα απ’ όλα αυτά που ακούστηκαν, θέλω να συγχαρώ τις παρουσιάστριες. Ήταν έξυπνος ο τρόπος που τα χειρίστηκαν αλλά και πολύ όμορφος. Θυμήθηκα ξανά τον Γιώργο, γιατί πραγματικά ήταν ο Γιώργος μέσα σε όλα αυτά, σε κάθε φράση, σε κάθε τόπο, σε κάθε κίνηση, σε κάθε σπάσιμο των ματιών, του προσώπου.

«Θεολογία δεν είναι μόνο αυτή που τη μαθαίνει κανείς στα θρανία, αλλά και τη βιώνει και τη μεταδίδει»

Είμαι  συγκινημένος, γιατί θυμηθήκαμε και λίγο τα φοιτητικά μας χρόνια,  τότε που δεν ήμασταν παιδιά της Εκκλησίας. Όταν μας ρωτούσαν πού σπουδάζετε και τους λέγαμε στη Θεολογία μας κοιτούσαν παράξενα, γιατί πάντα οι νέοι όταν ακούν ότι σπουδάζει κάποιος στη Θεολογία, θεωρεί ότι αυτός θα γίνει παπάς, έχει σχέση με την εκκλησία και μέσα στην εκκλησία περικλείουμε όλο αυτό που ίσως ο κόσμος με πολύ ευκολία και χωρίς να το σκεφτεί αμέσως το βγάζει από μέσα του. Όμως όποιος είναι θεολόγος είναι και ελεύθερος και μάλιστα η Θεολογία δεν είναι μόνο αυτή που τη μαθαίνει κανείς στα θρανία, αλλά και τη βιώνει και τη μεταδίδει.

Με τον Γιώργο περάσαμε πολλές ώρες μαζί και στα αμφιθέατρα αλλά όμως και στο κυλικείο. Στο κυλικείο κάναμε πάλι «μάθημα». Μιλούσαμε για το μέλλον, για το παρόν, για λειτουργική αναγέννηση και δογματική. Πώς μπορεί κανείς με το τσιγάρο στο στόμα και το καλαμάκι στον καφέ στο κυλικείο να μιλά για θεολογία, θα μπορούσε να πει κάποιος σκληροπυρηνικός της Θεολογίας;

Σχεδιάζαμε το μέλλον, ζούσαμε το παρόν. Μπήκαμε από την ίδια πόρτα στη Θεολογική Σχολή, φύγαμε και ο καθένας τράβηξε το δρόμο του. Και μετά βρισκόμαστε σαν διάλειμμα κάποια στιγμή στη ζωή μας, με αποτέλεσμα, όχι απλά θυμόμαστε, αλλά ζούμε και ξαναζούμε ό,τι μας έδωσε έναυσμα για να προχωρούμε στη ζωή. Εκείνα λοιπόν που ζήσαμε  στο πανεπιστήμιο, του έδωσαν πραγματικά δύναμη, φτερά για να δημιουργήσει στη ζωή, για να φτάσει εδώ που έφτασε.

«Ο Γιώργος είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος, ο οποίος αυτή του την ελευθερία την έκανε βιβλίο»

Δεν εκπλήσσομαι γιατί ο Γιώργος έγραψε βιβλία, το περίμενα. Είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος, ο οποίος αυτή του την ελευθερία την έκανε βιβλίο, τις ανασφάλειες και τις δυσκολίες της ζωής τις ομόρφυνε και τις δίνει ως απάντηση σε μια κοινωνία σκληρή, αλλά όμως η κοινωνία μας δεν είναι σκληρή όταν εμείς θέλουμε να είμαστε άνθρωποι κι έρχεται σήμερα ο Γιώργος μέσα από το βιβλίο του να μιλήσει για την ομορφιά της ζωής και πως μετά το Σταυρό ακολουθεί πάντα η Ανάσταση.

«Αν γεράσουμε στην ψυχή μας τότε και θα πεθάνουμε»

Ειλικρινά σας ευχαριστώ πολύ. Γιώργο, σου εύχομαι να είσαι γερός, να προοδεύεις, εμείς θα σε παρακολουθούμε. Όσο έμενα στην Ξάνθη είχαμε μια επικοινωνία, μετά με φέρανε στην Κομοτηνή. Αν θα έπρεπε να διαλέξω, που στην εκκλησία δε διαλέγουμε ποτέ, και στη ζωή δε διαλέγουμε, μας πηγαίνει ο Θεός εκεί που πρέπει να πάει ο καθένας μας. Αν μου έλεγαν λοιπόν διάλεξε σε ποια Μητρόπολη θες να πας, σίγουρα δε θα διάλεγα την Κομοτηνή, αλλά έχω να σου πω ότι αυτός ο τόπος με τις δυσκολίες, με τις ιδιαιτερότητες, με τα πάνω και τα κάτω, είναι ο πιο ωραίος τόπος της Ελλάδας. Και αυτή η παρουσίαση σίγουρα, το πνεύμα αυτών των ανθρώπων που μπορεί να είναι λίγοι, καταδεικνύει αυτό που σου λέω. Έτσι η Κομοτηνή θα γίνει και για σένα ένας όμορφος προορισμός όπου θα έχεις φίλους, αδέλφια, συνεργάτες και θα μας δίνεται η δυνατότητα να βλεπόμαστε, αλλά να είμαστε οι ίδιοι νέοι όπως όταν ξεκινήσαμε, γιατί αν γεράσουμε στην ψυχή μας, τότε θα πεθάνουμε. Ας παραμείνουμε οι νέοι φίλοι με όραμα και με προοπτική για να ισχύει αυτό που άκουσα από έναν σοφό άνθρωπο κάποτε «να ζεις και να εργάζεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις αιώνια, αλλά να ετοιμάζεσαι να φύγεις κι από δω σαν να πρόκειται να φύγεις αύριο».

Λίγα λόγια αγάπης κι αμοιβαίας εκτίμησης από τον κάποτε συμφοιτητή μου στη Θεολογική Σχολή ΑΠΘ και νυν Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμονα κατά την παρουσίαση του Αφήστε Με Να ολοκληρώσω στην Κομοτηνή το Σά. 23/5/15, έτσι όπως δημοσιεύθηκε στον Παρατηρητή της Θράκης.