rejected: Μετά από το “Αφήστε με να ολοκληρώσω” με τον περιφραστικό τίτλο, τι σημαίνει το μονοσύλλαβο Γκουανό;

Γ.Γ.: Γ.Γ. Γκουανό στα ισπανικά σημαίνει την κοπριά και στο βιβλίο η λέξη ορίζεται με την τρέχουσα έννοια που της αποδίδει η σπηλαιολογία ως τα περιττώματα των νυχτερίδων. Είναι ένα παραβολικό σχόλιο για τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα που βιώνουμε και που μας περιβάλλει, διά μέσου των τόσο πονεμένων, αλλά και τρυφερών αφηγήσεων για την ορφάνια, την πατρίδα, την προσφυγιά, την μετανάστευση, την απώλεια. Παρ’ όλα αυτά, εμείς εξακολουθούμε αταλάντευτα να επαναλαμβάνουμε τους καθημερινούς μας εμφυλίους. Μετράω ενδεικτικά:

“Ναι” ή “Όχι” στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015;
Νεοφιλελές ή σοσιαλδημοκράτης;
Πρόσφυγες ή λαθρομετανάστες;
Χίπστερ ή κλαρινογαμπρός;
Τρόικα και κουαρτέτο ή θεσμοί;
Εντέλει, πολιτισμός ή βαρβαρότητα;, παραφράζοντας τον τίτλο του περιοδικού του Καστοριάδη.

Τελικά, είναι αμέτρητοι αυτοί οι εμφύλιοι κι είναι όλοι δικοί μας. Ο διχασμός είναι μάλλον το φόρτε μας.

κείμενο-συνέντευξη | τέλλος φίλης */* φωτογραφίες | τάσος θώμογλου */* επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + αλέξανδρος κόγκας

rejected: Πώς προκύπτει μια νουβέλα μετά από μία συλλογή διηγημάτων;

Γ.Γ.: Ήθελα να μεταβώ από τη μικρή φόρμα του διηγήματος, στην εκτενέστερη αφήγηση του μυθιστορήματος, η απόσταση όμως μου έμοιαζε μεγάλη. Η νουβέλα ήταν, ειδολογικά, η γέφυρα που χρειαζόμουν: ενιαία αφήγηση και μάλιστα σπονδυλωτή, ενώ υπήρχε και η ιδανική έκταση για τους χαρακτήρες και τις ιστορίες τους. Το Γκουανό είναι ένα κεράκι στη μνήμη των δικών μου προγόνων, αλλά και ένα κεράκι στη συλλογική μας μνήμη, σε εκείνη των παππούδων και των γιαγιάδων μας και του βιβλίου της ζωής τους. Οι σελίδες του είναι ιστορίες μασίφ κι αφτιασίδωτες. Καθόλου γλυκερές ή συναισθηματικά σαλιάρικες. Όσοι έχουν πονέσει για κάτι ή κάποιον που έχασαν οριστικά και που λάτρεψαν, μιλούν καθόλου ή ελάχιστα για τα τραύματά τους. Προσωπικά, όποτε ακούω πολυλογά, κρατώ μικρό καλάθι.

rejected: Ποια είναι τα ‘ορφανοπαίδια που μας διαμόρφωσαν’, στα οποία αφιερώνεις το βιβλίο;

Γ.Γ.: Στο Γκουανό αντιγράφω πέντε αφηγήσεις, δύο ανδρών, του Γιώργου και του Κοσμά και τριών γυναικών, της Ασπασίας, της Σταυρούλας και της Κατερίνας. Αν και αυτό που τους ενώνει φαίνεται να είναι ο κοινός ακροατής τους ή η αφηγηματική πάσα που ο προηγούμενος δίνει στον επόμενο όπως οι κρίκοι μίας αλυσίδας, εν τούτοις ο κοινός τους συνεκτικός πυρήνας του είναι ένας: η ορφάνια. Αυτή τους διαμόρφωσε κι αυτή διαμόρφωσε κι εμάς με τη σειρά μας. Σε έναν κόσμο δίχως βεβαιότητες, εκείνοι εξιστορούν ο καθένας την ιστορία του. Αυτό που απλώς κάνω εγώ δεν είναι να τις γράφω, αλλά να τις αντιγράφω.

rejected: Γράφεις για τα “ανώνυμα και ψευδώνυμα προσωπεία στα δίχτυα των Δικτύων”. Για ποιο λόγο ένα νέο παιδί των social media να επιλέξει το βιβλίο σου;

Γ.Γ.: Τα παιδιά μας είναι γεννημένα και βαφτισμένα σ’ αυτά. Επομένως δεν είμαστε συμπεριφορικά συνεπείς όταν τους τα απαγορεύουμε, ενώ οι ίδιοι ως ενήλικες δημοσιοποιούμε την προσωπική μας ζωή με κάθε λεπτομέρεια. Προτείνω χρήση αντί κατάχρησης μέχρι υπερβολικής δόσης νοθευμένων social media, περισσότερη κατά πρόσωπο συζήτηση, περισσότερη οπτική επαφή, περισσότερο χρόνο μαζί. Το Γκουανό υμνεί τη συντροφικότητα, ενώ σήμερα μοιάζει να κατοικούμε στην εποχή της ατομικότητας. Προσπαθώ για ζώσα επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων κι δανειζόμενος κάτι σχετικό, θα τους έλεγα πως οι ‘φίλοι’ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι σαν τα εκατομμύρια της Monopoly.

rejected: Υπάρχει κάποια σχέση του εξωφύλλου του βιβλίου με το κείμενο ή ήταν μία τυχαία επιλογή;

Γ.Γ.: Ο πίνακας του εξωφύλλου ανήκει στον εικαστικού Βασίλη Βασιλακάκη, καθηγητή στην Α.Σ.Κ.Τ. του Α.Π.Θ., που μας τιμά με τη φιλία του. Ο Βασίλης δε ζωγραφίζει ανθρώπους, αλλά τις ενέργειες ή τις συνέπειες των πράξεών τους. Αφού διάβασε το Γκουανό, πρότεινε αυτό το συγκεκριμένο έργο. Αν και ο ίδιος το αποδίδει ως ‘άτιτλο’, το πρώτο πράγμα που αυθόρμητα έρχεται στο μυαλό είναι το ‘τραύμα. Σε ό,τι αφορά δηλαδή τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενα, υπάρχει απόλυτη ταύτιση αφηγηματικού λόγου και εικαστικού έργου. –

Η νουβέλα «Γκουανό» του Γιώργου Γκόζη κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία από τον Φεβρουάριο του 2016

συνέντευξη-κείμενο | τέλλος φίλης
φωτογραφίες | τάσος θώμογλου
επιμέλεια | ιάκωβος καγκελίδης + αλέξανδρος κόγκας