Αφήστε με να μειδιάσω.
Της Μαριλένας Αστραπέλλου.
Δημοσιεύτηκε στο ΒΗmagazino την Κυριακή 20 Απριλίου 2014.
Από συλλογές διηγημάτων άλλο τίποτε.
Ο Γιώργος Γκόζης, όμως, στο βιβλίο του «Αφήστε με να ολοκληρώσω» (εκδ. Πόλις) καταφέρνει κάτι που αποφεύγουν συστηματικά οι περισσότεροι έλληνες καλλιτέχνες. Να αναδείξει την κωμικότητα του τραγέλαφου της καθημερινότητας, τις ιστορίες δαιμόνιου χιούμορ στο οποίο καταφεύγουμε για να ξορκίσουμε την παράλογη νεοελληνική πραγματικότητα που μας περιβάλλει, μαζί με τους λοβοτομημένους πρεσβευτές της – την έκθεση ιδεών που στέλνει τελικά «αδιάβαστη» την καθηγήτρια η οποία ακολουθεί ευλαβικά το αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών του υπουργείου, τους «παπόβιους» αγγέλους που ίπτανται στις πόλεις μας με τη χαίτη-λασπωτήρα έτοιμοι να «κουτουλήσουν» όσους αμφισβητήσουν την εξουσία τους, το βρωμερό σκουπιδιάρικο του στρατού, το οποίο οι γαλουχημένοι με τα σίριαλ της δεκαετίας του ’80 έχουν βαφτίσει «Το πλοίο της αγάπης». Χωρίς εξυπνακίστικες ευκολίες, με παρατηρητικότητα και οξύνοια, όπως προφανώς παρατηρεί τον κόσμο γύρω του για να είναι σε θέση να μετατρέπει αυτόν τον δανεισμένο, χύμα χαβαλέ σε αυθύπαρκτα κείμενα που σίγουρα αξίζουν την προσοχή μας.
