Π” ART / ΒΙΒΛΙΟ ΞΕΝΟΦΩΝ Α. ΜΠΡΟΥΝΤΖAΚΗΣ Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ, τεύχος 1927 στις 21-07-2016 Κυκλοφορούν με ελληνική υπογραφή Πριν από μερικά χρόνια είχε διενεργηθεί μια ενδιαφέρουσα έρευνα η οποία κατέληγε ότι περίπου ένας στους δυο Έλληνες δεν διαβάζει ούτε ένα βιβλίο τον χρόνο. Αντίθετα, πολλοί είναι οι Έλληνες συγγραφείς που αναζητούν στο σχετικά διαβαστερό υπόλοιπο 50% των …
Γκουανό: Όχι στην κατάχρηση της μνήμης Γράφει ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος – Λογοτεχνία + Ποίηση -28/06/2016 Η «μνήμη» ανήκει στις σταθερές θεματικές της λογοτεχνίας. Ανεξάντλητο πεδίο δημιουργίας μύθων που όμως είναι πολύ εύκολο να επαναληφθούν. Ο δημιουργός οφείλει να προσπεράσει την «επανάληψη» και να πλάσει κάτι νέο. Η προσφυγιά, η μετακίνηση πληθυσμών, οι χαμένες πατρίδες, κυριαρχούν τον τελευταίο καιρό …
Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, Periodiko.gr Διαβάστε Περισσότερα »
“Γκουανό”. Tου Γιώργου Γκόζη Πορτραίτο μιας πατρίδας, τοιχογραφία μιας εποχής, η επιτομή της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας μέσα από πέντε διαδοχικές αφηγήσεις, όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Η ζωή τριών γυναικών και δύο ανδρών και το κοινό αόρατο νήμα που τους ενώνει. Από τις μικρές τους γειτονιές μέχρι τη Μεγάλη Πολιτεία, ο Κοσμάς και η Ασπασία …
Μπράβο για τη χρήση της ελληνικής γλώσσας, τη δομή και τη ροή! Το Γκουανό είναι μια νουβέλα καλοφτιαχμενη και λιτή. Η καθε ιστορια ειναι ενα κομματι Ελλαδα. Οι ηρωες συνδεεονται μεταξυ τους μεσα σε ενα αορατο διχτυ που υφαινει μια αραχνη. Κολλουν στο ιστο της και σχηματιζουν ενα μοναδικο κοσμημα. ΥΓ: Μην ανατρεξεις σε κανενα …
Γλυκόπικρη νοσταλγία με διαβρωτικό χιούμορ “Αἰσιμίδη, δήμου μὲν ἐπίρρησιν μελεδαίνωνοὐδείς ἄν μάλα πόλλ’ ἱμερόεντα πάθοι”, Αρχίλοχος. Από τον σκωπτικό τίτλο μέχρι το κείμενο του οπισθόφυλλου ο Γιώργος Γκόζης μας προετοιμάζει για το τι θα ακολουθήσει. Αφήστε με να ολοκληρώσω, φράση χιλιοειπωμένη από ταλαίπωρους καλεσμένους τηλεοπτικών πολιτικών εκπομπών, όπου κανένας δεν αφήνει κανέναν να «ολοκληρώσει» ποτέ αλλά …
Σπαρμένη σοδειά ελληνικής γης σημαδεμένη από πολέμους και αδικίες, μυρωδιές και εύρετρα λησμονιάς, άνθρωποι χαμένοι στην ιστορία και την μνήμη τους. Αναμνήσεις βαμμένες με το πιοτό της αγάπης για τον τόπο που μεγάλωσαν, πρωταγωνιστές της ζωής που είδαν τον χρόνο να σκληραίνει τα χέρια τους, τις στιγμές τους. Στίγματα της μοίρας ράγισαν το μέσα τους και αισθήματα αμφιλεγόμενα σημάδεψαν …
To ανθρωπολίπασμα της Ιστορίας «Γκουανό» είναι το αρχαιότερο οργανικό λίπασμα του κόσμου. Μια μεταφορά για τα σύγχρονα κοιτάσματα αυξημένης τοξικότητας Πρόσφυγες του 1922 αναζητούν τη θέση τους στη νέα πατρίδα. Το διαχρονικό θέμα της προσφυγιάς θίγει και η νουβέλα του Γιώργου Γκόζη Γιώργος Γκόζης Γκουανό Πόλις, 2016, σελ. 80, τιμή 11 ευρώ Πέντε γλαφυροί μονόλογοι …
Πέντε ερωτήσεις στον συγγραφέα Γιώργο Γκόζη για το «Γκουανό» που κυκλοφορεί rejected: Μετά από το “Αφήστε με να ολοκληρώσω” με τον περιφραστικό τίτλο, τι σημαίνει το μονοσύλλαβο Γκουανό; Γ.Γ.: Γ.Γ. Γκουανό στα ισπανικά σημαίνει την κοπριά και στο βιβλίο η λέξη ορίζεται με την τρέχουσα έννοια που της αποδίδει η σπηλαιολογία ως τα περιττώματα των νυχτερίδων. …
Και στο τρίτο βιβλίο –νουβέλα αυτή τη φορά– του συγγραφέα απ’ τη Θεσσαλονίκη, Γιώργου Γκόζη, το ενδιαφέρον δεν πέφτει στην αποστεωμένη επίσημη Ιστορία και σε ό,τι η ίδια καταγράφει ξερά, ψυχρά, επιστημονικά, αλλά στις ιστορίες απλών ανθρώπων, οι οποίοι και δίνουν με τη δύναμη της ψυχής τους τα γεγονότα που βίωσαν και μόνον αυτά, ως …
Κριτική του Χρίστου Παπαγεωργίου στο diastixo.gr Διαβάστε Περισσότερα »
ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΟΖΗΣ Γκουανό εκδ. Πόλις Ανθρωποι χωρίς τόπο, από κάθε γωνιά του χρόνου, που καταφθάνουν σε μια πατρίδα ακατάδεχτη και ανέτοιμη, σταθμεύουν στις σελίδες του Γιώργου Γκόζη για να αποθέσουν τις ιστορίες τους. Πρόκειται για ιστορίες ξεριζωμού και απώλειας. Οι πέντε αφηγητές είναι διπλά ορφανεμένοι, από τη γενέτειρα και τους γεννήτορες. Θύματα των πιο …
Ανθρώπινα κοιτάσματα, Λίνα Πανταλέων, Καθημερινή Διαβάστε Περισσότερα »
Πορτραίτο μιας πατρίδας, τοιχογραφία μιας εποχής, η επιτομή της σύγχρονης νεοελληνικής Ιστορίας μέσα από πέντε διαδοχικές αφηγήσεις, όπως οι κρίκοι μιας αλυσίδας. Η ζωή τριών γυναικών και δύο ανδρών και το κοινό αόρατο νήμα που τους ενώνει. Από τις μικρές τους γειτονιές μέχρι τη Μεγάλη Πολιτεία, ο Κοσμάς και η Ασπασία με τη Σταυρούλα, ο …
❖❖❖❖❖ Κι έτσι τα χάσαμε όλα. Είχαμε χάσει την πατρίδα μας. […] Εκαψαν ζωντανή ακόμα και τη μια μας γίδα. […] Φτάσαμε στο τίποτα, στο μηδέν, κι από το μηδέν ακόμα πιο κάτω. (σ. 47) «Γκουανό» είναι τα περιττώματα και τα υπό αποσύνθεση σώματα των πουλιών – το αρχαιότερο, γνωστό, λίπασμα. Το φυσικό κλείσιμο της αλυσίδας …
Αρχεία προσωπικής και συλλογικής μνήμης, Άκης Παπαντώνης – Εφ. Συν. Διαβάστε Περισσότερα »
